ครั้งหนึ่งในชีวิตของมนุษย์ติ่งบิ๊กแบงที่ติดตามผู้ชายห้าคนมาแปดปี แต่ไม่เคยมีความคิดจะไปดูคอนเสิร์ตที่ญี่ปุ่น เพราะเคยได้ยินมาว่าโดมมันใหญ่นะ มองไม่เห็นบิ๊กแบงหรอก แฟนญี่ปุ่นก็ไม่สนุก บลา บลา บลา จนมาวันหนึ่งพี่สาวแก๊งวีไอพีแชทมาบอกว่า ไปเล่นชิงรางวัลไปดูคอนเสิร์ตที่นาโกย่าสิ ด้วยความที่เป็นวันว่าง ก็เลย เอ้า ลองดูก็ได้ โดยร่วมสนุกกับ qikplay เขียนความประทับใจเกี่ยวกับบิ๊กแบง เขียนไป ตัดไป จนได้มาสองหน้า a4 แล้วก็ส่งเมล์ไปตามกติกาค่ะ แล้วก็รอประกาศผลค่ะ ถามว่าลุ้นไหม ก็นิดนึงนะ ฮ่าๆๆ
     ไป ๆ มา ๆ ได้ไปค่ะ กรี๊ดลั่น ต้องขออภัยผู้คนรอบข้างในช่วงเวลานั้น คือ เอาดี ๆ แค่ตั๋วไปญี่ปุ่นช่วงนั้นก็แพงมาก แล้วตั๋วคอนเสิร์ตที่ญี่ปุ่นก็แย่งกันยิ่งกว่าอะไร แต่ก็เอาค่ะพาน้องชายไปตะลุยนาโกย่าโดมกัน รางวัลก็ฟิ๊นฟินนะคะ ได้ทั้งตั๋วเครื่องบิน ทั้งตั๋วคอนเสิร์ต เรานั่งการบินไทยไป รักคุณเท่าฟ้า หลับ ตื่นมากิน หลับอีกที เอิ้วววว ถึงนาโกย่าละจ้า ไปค่ะ ลุยย !!
      ทริปนี้เป็นโชคดีของอิชั้นที่ได้เพื่อนใหม่เป็นน้องสาวที่น่ารักสองคนที่ให้ข้อมูลท่องเที่ยวหลาย ๆ อย่าง หนึ่งในสิ่งที่ฟินในเช้าวันแรก คือ การเอาหน้าไปปะทะลมเย็น ๆ ของนาโกย่า (8 องศาเบา ๆ นะคะคุณผู้ชม) โดยเราขึ้นไปที่ส่วนที่เป็นเหมือนดาดฟ้าของสนามบิน มองเห็นลานจอดเครื่องบิน และไกล ๆ โน่น คือ ทะเล เนื่องด้วยสนามบิน Chubu อยู่ติดทะเล พอเราเดินเล่น ถ่ายรูปเสร็จ กลับเข้ามาในตัวอาหาร หน้านี่ตึงมาก ยิ้ม คุย กันไม่ได้ไปพักใหญ่เลยค่ะ 
      หลังจากพากันทำตัวลันล้าถ่ายรูปเหมือนไม่หนาวกันไปแล้ว เราก็นั่งรถไฟเข้ามาที่โรงแรมกันค่ะ ซับเวย์ของที่ญี่ปุ่นสะดวกยังไงก็อย่างนั้นค่ะ รวดเร็วทันใจ หลับไปแป๊ปเดียว ตื่นมาก็ถึงย่าน Sakae ที่โรงแรมตั้งอยู่แล้วค่ะ ด้วยความเราค่อนข้างจะเวิ่นเว้อทีเดียว เราเลยแวะกินข้าวที่ร้านแถวใต้ดิน อาหารญี่ปุ่นกินที่ญี่ปุ่นยังไงก็อร่อยค่ะ มีแรงแล้วก็เดินไปโรงแรม รอบนี้เราพักกันที่ Mystay Nagoya Sakae ซึ่งก็สะดวกสบายมาตรฐานญี่ปุ่นค่ะ อาบน้ำเปลี่ยนชุดกันเสร็จแล้วก็มุ่งหน้าไปที่นาโกย่าโดมกันค่ะ
      นั่งซับเวย์กันไม่ถึง 20 นาที เราก็ถึงแล้ววววววจย้า  นาโกย่าโดม ใหญ่แค่ไหน ตามภาพค่ะ ไม่ต้องอธิบายเนาะ *__* บรรจุคนราว ๆ 50,000 – 60,0000 คนค่ะ
    เห็นด้านนอกไปแล้ว พอไปรับตั๋วเสร็จ ก็ไปงมกันในโดมกันค่ะ ที่นั่งอิชั้นอยู่ไหนนนนนนนนน และก็พบว่าที่นั่งของเราก็ฟินไม่แพ้กัน กลางโดม แถวที่สี่ ซึ่งพี่สาววีไอพีแอบบอกมาแล้วค่ะว่า รอฟินตอนอังกอร์ได้เลย ซึ่งก็ฟินจริงๆ ช่วงอังกอร์หนุ่ม ๆ มาหยุดตรงกลางนี้ประมาณเพลงนึงเลยค่ะ ฟินกันไปทั้งไทยทั้งญี่ปุ่น 
     ส่วนความมันส์ในคอนเสิร์ตไม่ขอพูดถึงมากค่ะ ความเป็นบิ๊กแบงมันการันตีความมันส์ไว้แล้ว แค่อินโทร Bang Bang Bang ขึ้น แฟนญี่ปุ่นก็กรี๊ดจนแฟนไทยขนลุกค่ะ แล้วเราก็กรี๊ดกันยาว ๆ ไป บิ๊กแบงร้องจริง เต้นจริง แรปจริง แสง สี เสียง กับทะเลสีเหลืองของแท่งไฟมงกุฎของวีไอพีในโดมนี่เป็นอะไรที่ลืมไม่ลงแน่นอนค่ะ
     เสร็จจากคอนฯ เราก็ค่อย ๆ กระดึ้บออกจากคอนเสิร์ตค่ะ นึกภาพคนครึ่งแสนไหลออกจากที่จัดงานไปซับเวย์ค่ะ เป็นอะไรที่ต้องใช้ความอึดจริง ๆ ขึ้นซับเวย์ได้เราก็กลับมาแถวที่พักกันค่ะ หาไรกินก่อนเดินเล่น ซื้อของนิดหน่อย เท่านี้ก็เกือบตีหนึ่งแล้วค่ะ แต่นี่คือสิ่งที่เรากินตอนเกือบห้าทุ่มค่ะ จุกค่ะ ไปค่ะ นอนนน งานตื่นเช้ารออยู่

    ตื่นเช้ามาเราก็นั่งรถไฟไปที่สนามบินค่ะ เช็คอินเรียบร้อย รอเรียกขึ้นเครื่อง ขึ้นเครื่องไปก็หลับ ตื่นมากิน หลับ อีกทีก็ถึงบ้านเราแล้วค่ะ เวลาผ่านไปไวจริง ๆ ... แต่ความฟินครั้งนี้ ผ่านไปกี่ปีก็เล่าได้เรื่อย ๆ ค่ะ บรรยากาศนาโกย่า บรรยากาศของคอนเสิร์ตแต่ละที่ที่มีสเน่ห์แตกต่างกันออกไป สไตล์การดูคอนเสิร์ตของแฟน ๆ สถานที่จัดงานต่างมีผลต่อความรู้สึก แต่ที่ไม่เปลี่ยนและดีกับใจทุกครั้ง คือหนุ่ม ๆ ทั้งห้าคน บิ๊กแบงที่ทำงานหนัก กลุ่มคนที่ทำการแสดงที่เจ๋ง สร้างสรรค์เพลงที่ฟังเมื่อไหร่ก็มีความสุข เพราะฉะนั้นบิ๊กแบงจึงเป็นความภูมิใจของเป็นวีไอพีตลอดมา

    ขอบคุณนาโกย่า ขอบคุณบิ๊กแบง ขอบคุณ V app ขอบคุณ qikplay  และขอบคุณเพื่อนร่วมทริปที่ทำให้ประสบการณ์ครั้งนี้เป็นวันหยุดที่แสนวิเศษค่ะ 

By @lolitabarbie1